28. Vooras en stuurhuis er af ... (Front axle and steering house removed)

Om de vooras te verwijderen moeten de remleidingen worden losgemaakt, moet de fuseekogel die de stuurlink met de hefboom verbindt worden losgemaakt en moeten de acht bouten die de vooras aan de chassisbalken monteren worden verwijderd. De remleidingen had ik vorige week al losgemaakt, Henk had vier van de acht bouten van de vooras al wat losser gedraaid en omdat we toen niet over een trekker voor de fuseekogel beschikten moesten we de rest even laten zitten.
Van Gerhard een handige fuseekogel-trekker -of hoe heet zo'n ding- mogen lenen en daarmee kregen we vandaag de stuurstang (E: Draglink) vrij gemakkelijk los van de hefboom op de onderste vooras.

In bovenstaande afbeelding zie je bij "1" de fuseekogel die los moet en bij "2" zie je drie van de acht bouten die de vooras met ankerplaten aan het chassis schroeven. De werking van het geheel is vrij simpel: als je het stuur rechtsom draait, draait de pitman-arm (3) onder aan de stuurkolom naar voren en trekt met de stuurstang aan de hefboom (bij 1). Daardoor beweegt het stangenstelsel aan de achterkant van de vooras naar links (in de afbeelding naar rechts) en scharnieren de voorwielen naar rechts.

Vandaag had ik hulp van Paul; het verwijderen van de vooras kun je moeilijk alleen doen en Paul heeft al vaker meegeholpen. De vooras rustte op de garagekrik, maar na het verwijderen van de acht bouten, waarvan twee met de luchthamer moesten worden losgemaakt, bleef hij klem zitten aan de chassisbalken. Toch maar even wat WD-40 er tussen gespoten, paar minuten wachten en nog eens proberen. Na een paar trappen tegen de trommelremmen begon er beweging in te komen. Nog een paar pogingen later kwam hij los en toen pas ontdekte ik dat de schakelstang (versnelling) nog tussen de twee voorbalken doorliep. Hij was aan beide zijden los; de versnellingspook was al eerder verwijderd, net als de versnellingsbak (zie blog No.27), maar de stang die de bewegingen van de pook moet doorgeven aan de versnellingsbak liep nog van achter naar voor tussen de voorbalken door. Hij raakte verbogen door het gewicht van de vooras en kon pas nadat we de zaak hadden weggereden worden losgetrokken. Tja, er gaat ook wel eens iets mis ...
Er was nog tijd over, dus meteen maar de stuurkolom losgemaakt. Met de trekker ook de fuseekogel aan de voorkant -bij de pitman-arm- (In de afbeelding bij "3") eruit gehaald.

De fusee-kogel-trekker ... of zoiets. Erg handig!!

De vijf bouten waarmee het stuurhuis aan het chassis vastzit konden met de luchthamer makkelijk worden losgemaakt en even later trokken we het hele ding door de vloer naar buiten. Het gaat nu allemaal lekker snel. Nog even wat foto's van vandaag ...
De vooras ... onder de bus hangt nog een stuk van de kachelpijp. (The front axle ... the tube sticking out below the bus is part of the warm air duct)






Nog wat slijpwerk aan de lage carrosseriedelen ... (Some more grinding on lower bodywork)

---

To remove the front axle you have to disconnect the break lines, remove the draglink from the swing lever and remove eight bolts where both anchor plates connect the fromt beam to the chassis. Don't forget to support the beam with a solid jack! The brake lines were disconnected last week and four of the anchor plate bolts were loosened by Henk the same day. Just because we had no extractor to remove the drag link from the swing lever we had to wait until this week before continuing. I was able to borrow an extractor from Gerhard and we (Paul and I) were going to use it today. Within a few minutes the ball joint popped out and we could focus on removing the eight bolts. After that the beam wasn't coming down with the jack; it was simply stuck to the chassis beams. A few kicks against the drum brakes (and of course some WD-40) did the job.
In the top drawing you can see the ball joint, connecting the drag link with the swing lever designated by "1" and "3" shows three of the eight bolts connecting the anchor plates to the chassis beams. It functions really simple: When turning the steering wheel to the right, the pitman arm "3" rotates forward and pulls the drag link, which in turn rotates the swing lever clockwise. Behind the beams, two tie-rods make the wheels turn to the right.
Today, Paul was my assistant. Removing the front-axle isn't something you can do on your own easily, and Paul has helped me before. After the axle came down with the jack I found the gear shift lever stuck between the two front beams. I had forgotten to remove that before lowering the thing. Sometimes things go wrong ...

There was some time left, so why not remove the steering column right now. The steering wheel was loosened some months earlier, so removing it was done quickly. The steering house is fitted to the left chassis beam with five bolts. The pitman arm is connected to the drag link with, again, a ball joint; we had the tool to remove that part. (It went even easier than the other ball joint). With the use of the air wrench we had the steering column removed within ten mionutes.

27. Achteras verwijderd ... (Rear axle removed ...)

Vandaag was het de bedoeling om eerst de vooras en daarna de achteras te verwijderen. Met de vooras lukte het maar voor een deel; we hadden geen pulley-trekker om de koppeling met het stuurmechaniek los te maken, dus dat komt volgend weekend wel. Dan maar verder met de achteras. Volgens het VolksWagen repair manual gaat dat in een paar heel eenvoudige stappen. Maak de aansluiting van het remsysteem los (de slangetjes van de metalen leidingen). De schroefbevestiging hiervanvan (knelkoppelingen) waren dusdanig vergaan dat het me beter leek om de slijpschijf erbij te halen en gewoon de metalen leidingen door te slijpen. (Het hele spul wordt straks toch vernieuwd). Daarna de onderste bouten van de beide schokbrekers verwijderd, de vier bouten uit de veerplaten losgemaakt en tenslotte de vier bevestigingen van de versnellingsbak verwijderd (twee voor, twee hele grote bouten achter). Nog even de koppelingskabel, een aardkabel en de handremkabels losmaken en even later kwam het geheel keurig op de krik vrij van de bus. Het is een heel gevaarte met een gewicht van -ik schat- zo'n 80 tot 100 kilo, voorzichtig dus. Het hele karwei nam ongeveer 20 minuten in beslag en daarna lag het hele ding op de garagevloer ... (weer een stuk verder ...).

Weer getwijfeld over wat ik nou met de voorkant zou gaan doen; vervangen of gewoon plaatdelen repareren ....

---

Today we planned to remove the front-axle first and after that we'd do the same with the rear-axle and transmission. We did not manage to get the front axle free completely, because we needed a special tool to remove the ball-joit from part of the steering gear, so next weekend we'll be probably more succesful. We continued with the rear axle and transmission. According to the Volkswagen repair manual you can remove the rear undercarriage in a few simple steps. Remove the brake tubing by unscrewing the rubber hoses from the metal tubes. Unfortunately these were too worn out to get a good grip on them so we took the mini grinder instead and simply cut through the metal tubing. (The whole stuff is going to be replaced anyway). After that you had to remove the lower shock absorber bolts, the four bolts connecting the spring-plates to the reduction-gear and brake assembly and the four (2 small, 2 large) bolts connecting the gearbox to the chassis. Disconnect the gear shift lever from the front of the gearbox, disconnect the handbrake cables, the clutch cable and carefully take the rear axle assembly backwards from the bus, supporting it on a solid garage-jack. We managed to get the whole thing out in 20 mins.
Next week we will do the front axle. Meanwhile i'm still having doubts about the bus front ... replace the whole thing or just use repair patchwork ...

26. Bus op trolley ... (Bus lifted on trolley)

Zaterdag 25 oktober hebben we de laatste onderdelen uit de loods in Babberich opgehaald -vouwbank, kastwand en garagekrik- waarna we de deuren voorgoed achter ons konden sluiten. Het was druk ter plaatse; andere huurders, waaronder vermoedelijk ook de lokale carnavalsvereniging, hadden nog tot dit weekend de gelegenheid om hun spullen te komen ophalen. (Het complex bestaat uit drie loodsen).

Terug in Arnhem zou Henk na het uitladen zijn bus gaan omruilen voor de Ford, waaraan nieuwe spatbordranden moesten worden gelast. Terwijl hij weg was heb ik de gelegenheid genomen om de bus op de trolley te krikken. Eerst de voorkant zo hoog mogelijk opgekrikt, assteunen eronder, daarna de achterkant omhoog en vervolgens het karretje eronder gemanouvreerd. Na wat voorzichtig passen en meten -de chassisbalken moesten precies in de groeven van de houten dwarsbalkjes komen te liggen- het hele ding langzaam op zijn plaats laten zakken. Nadat de bus op zijn plek lag heb ik de kriksteunen er weer onderuit gehaald. Hij ligt erop!! Het is nu net een heel groot winkelwagentje, zo makkelijk is ie nu te draaien en te verplaatsen. En de werkhoogte: ideaal!! Ik kan overal goed bij ...

Voordat Henk terug was had ik de wielen er al af!! Gelukkig had ik de wielbouten na eerdere zware beproevingen om ze los te krijgen in juli (zie blog nr. 22: toen nog in Babberich) al goed ingevet met kopervet en ze destijds met de hand vastgedraaid. Nu gingen ze dan ook in een handomdraai los.

Met de slagsleutel van HotRod was het losslaan van de kroonmoeren van de achteras ook een peuleschil; binnen vijf minuten had ik aan weerskanten de remtrommels er af. Aan de voorkant ligt dat toch wat lastiger: hier zitten twee moeren met een borgplaatje klemvast gedraaid. Dat is leuk voor een volgende keer.
Henk was inmiddels met de Ford aangekomen dus we konden aan de slag met wat laswerk.
Apparaat klaargezet, spatbordranden vastgeklemd; aan de slag. Na een kleine anderhalf uur zaten beide spatbordranden erop. Helaas kwam ik er wat te laat achter dat de knop van het lasapparaat niet op 1, maar op 3 stond. De onderkant van de draaiknop stond op 1 en niet de punt (180 graden gedraaid dus) ... Vandaar dat het hier en daar wat sputterde. En ik maar denken dat ie op de laagste stand stond. Balen. Uiteindelijk is het er toch allemaal goed op gekomen. (Zie foto's)

---

Saturday, Oct 25th, we took our last belongings from the barn, the folding bed (z-bed), wallcloset and garage-jack, and closed the door behind us for the last time. It was the last weekend in October, so many tennants were there at the same time, gathering their last bits.

Back in Arnhem Henk was going to change his bus for the little Ford Fiesta at home so that the new wheelfenders could be welded in. In the meantime I decided to try and lift the bus onto its trolley, so that the wheels could be removed. I placed the jack under the front axle and lifted the bus half a meter to place jack-stands under it. Moved the jack to the rear and did the same. The height was sufficient to manouvre the trolley under the bus and bit by bit it came into place, carefully adjusting the rolling trolley to have the chassis beams of the bus fit into the grooves which were cut out in the wooden bars on top of the trolley. I lowered the bus slowly and within minutes it was perfectly positioned on the trolley. Removed the jack-stands and now the whole thing was as driveable as a shopping-cart. It is the ideal working height; I can reach everything with very little effort. Before Henk returned I had already removed all four wheels; thanks to my earlier efforts, back in july (see blog no. 22), when I spent a whole morning trying to get the wheelbolts loosened, I could get them off easily now. The big hammer-wrench I bought at HotRod's made removing the big wheelnuts at the rear a piece of cake; within five minutes I had the drum-brakes at both rear wheels removed. (The drum-breakes at the front proved to be a little harder to remove, being tighted with two counter-turned nuts at both ends).

A little later, Henk arrived in the Fiesta, so we could start welding. He had prepared the sheet-metal for welding; punched holes in them and prepared them with InOx spray. An hour and a half later, both fenders were welded and it was at that time that I found out that the welder was set too high (position 3 instead of 1, which is normal for sheet metal). So that's why the welding spattered!!. I was convinced that the knob was at its lowest position (reading "1"), but it was turned 180 degrees further, giving the wrong impression. I regretted my mistake, but the finishing of the fenders made the whole appearance look well.

25. Nieuwe plek ... (New Space)

We hebben een nieuwe plek gevonden ... veel dichter bij huis. Zaterdag 4 okt een aanhangwagen gehuurd bij HotRod en daarmee de bus naar Arnhem verplaatst. Was binnen anderhalf uur geregeld. Ik heb nog maar even afgezien van het uitbesteden van de restauratie; het werd al-met-al niet goedkoop en mijn oorspronkelijke doel is altijd geweest om het zelf te gaan doen. De inventarisatie leverde een realistisch beeld van de te verwachten kosten. Na veel getwijfel ... (hij zou er daarna wel erg mooi uitkomen!!) dit plan toch maar even in de ijskast gezet. Met een nieuw onderkomen, helaas wel kleiner dan de mooie loods in Babberich, lijkt dat doel weer haalbaar. Binnenkort weer verslagen van de activiteiten. Hier wat foto's van de verhuizing, afgelopen zaterdag ...

Found a new place ... much closer to home. Saturday Oct. 4th we rented a trailer from HotRod and moved the bus to its new location. Did the job in less than an hour and a half. I've put the option to outsource the restoration aside for a while; after all it would not be cheap and my original plan was to do the job myself. With this new location, despite it being smaller than the beautiful location in Babberich, the plan becomes feasible again. You can expect new reports about the continuing job soon. Here are some pics of the move, last Saturday ...

En de aankomst in Arnhem ...
Bij het ophalen van de trailer, in Doesburg, ook nog even een heel mooie Samba gezien van mensen uit Noord-Holland. Is ooit door HotRod gerestaureerd ... plaaaatje!!

... Ooit wordt ie net zo mooi als deze ...

24. Uitbesteden ??? ...

Gisteravond om half zeven nog even naar de loods geweest omdat Henk Hendriks van Hot Rod zou langskomen. Hij zou de situatie komen opnemen om vervolgens een inschatting te maken van de te verwachten kosten als ik (een deel van) de restauratie door hen zou laten doen. Don was ook in de loods, bezig om nog wat laatste reparaties aan zijn truck uit te voeren. Er heerste een licht trieste sfeer; na een paar maanden met meerdere hobbyisten de loods te hebben gedeeld moesten we nu het veld ruimen. Jammer van zo'n prachtige ruimte.

Henk nam ruim de tijd om de bus te inspecteren. Hij maakte notities en foto's, klopte hier en daar en wist natuurlijk precies waar hij op moest letten. Mijn tuintafel met twee stoelen stond nog in de loods, dus we gingen daar zitten om wat zaken door te nemen. Welke kleuren wil je? Ik gaf aan dat het groen wel hetzelfde mocht blijven, maar dat de gelige tint daarboven wel wat subtieler mocht; meer naar pastelwit of ivoor, kleurnummer L62. Die kleur zou dan ook in het interieur moeten worden gebruikt, in tegenstelling tot de huidige groene kleur. Bij two-tone lakken is de binnenkant van deze busjes meestal volgens de kleur gespoten die buiten aan de bovenkant wordt gebruikt. Bovendien vind ik een pastelwitte binnenkant prettiger dan de wat donker aandoende kleur van nu. Na anderhalf uur pakten we onze spullen en verlieten de loods. Hij zou zijn offerte baseren op de volgende wensen:

- Reparaties aan plaatwerk en chassis

- Voorbewerking voor spuiten

- Spuiten in -nog nader te bepalen- kleurnummers

Ben benieuwd naar de opgave ...

23. Tegenslag ... (Setback ...)

Kom je doodleuk terug van vakantie, vol goede zin om weer aan de slag te gaan ... krijg je ineens te horen dat je de loods per 1 oktober moet verlaten omdat de boel verkocht is!!! Een beter moment hadden ze niet kunnen kiezen, want de bus ligt voor het grootste deel uit elkaar. Gelukkig had ik nog nét niet de wielen er onder uit gehaald, want dan was het spul nog moeilijker te verplaatsen geweest (met of zonder het karretje). Het begon met een voicemailtje van Donny, halverwege de vakantie, waarin ie aangaf dat dit stond te gebeuren.
Nou, meteen maar advertenties geplaatst op marktplaats (ging de vorige keer ook vrij snel...) en maar hopen dat het allemaal snel geregeld is.

Hoe graag ik ook de restauratie helemaal zelf zou willen doen, er komt een moment dat je andere opties gaat vergelijken. Zo ben ik met Paul vlak voor de vakantie een kijkje wezen nemen bij Hot Rod in Doesburg en daar stond een prachtige rood-witte SO-42, bijna klaar voor aflevering aan de klant. De restauratie van deze bus was door HotRod uitgevoerd en is voor het grootste deel in Tsjechië verricht. Het ding zag er onwaarschijnlijk mooi uit, alles in het nieuw en keiharde lak. Als het erop uit draait dat er op korte termijn geen loods meer beschikbaar komt dan laat ik mijn bus ook door hen restaureren. Inmiddels heb ik het contact daarvoor gelegd en wordt er door hen in september een inschatting gemaakt van de te verwachten kosten.

Ondertussen ga ik aan de slag om desondanks toch weer ruimte te vinden, heb ik een paar advertenties geplaatst en vervolgens wat mensen ingeschakeld om te helpen zoeken ...

Last week I was driving home from holiday in France, eager to start working on the bus again. Then there's this sudden message that the barn we use for restoration is sold and that we have to clear the space before next Oct. 1st!! There's hardly a worse moment to choose because the bus is in parts and I was planning to remove the wheels this week. Luckily I wasn't this far yet, because moving the thing would be difficult, even when it is on the trolley. It started with a voicemail from Donny, half way in the holidays, in which he mentioned bad things to happen.
I placed an ad immediately (it worked OK last time ...) and cross my fingers for a quick response.

No matter how much I'd like to do the restoration myself, sometimes you need to compare other options. Paul and I visited a company called Hot Rod, just before the holidays and during the guided tour we saw a beautiful red-white SO-42, being prepared for delivery to a customer. It had just returned from Czech Republic, where HotRod uses to have a greater part of their restorations done. The bus was in better-than-new condition and it was awesome!! If things turn out so that I cannot find other workspace in the next months I will have my bus restored the same way, by the same people. I made a phonecall and they will come and take a look in the first week of September, just to make an estimate of the cost.

In the meantime I will try to find new space, I placed a couple of ad's and contacted lots of people to help me find something.

22. Vastzittende wielbouten ... (Stuck wheelbolts ...)

Vandaag is het gelukt!! Ik had het al eerder over hopeloos vastzittende wielbouten, waardoor het erg lastig zou worden om de assen er onderuit te halen. (Henk opperde zelfs om dan de bouten maar gewoon door te zagen...). Vorige week dinsdag is het me met een hefboom van anderhalve meter (over een kruissleutel geplaatst) gelukt om stukje bij beetje de achterwielbouten los te krijgen, maar de voorwielen werkten in het geheel niet mee. Vandaag dus wel!! Hier is wat je moet doen:

1. Spuit de wielbouten waar mogelijk overvloedig in met WD-40 en wacht een etmaal
2. Huur een electrische slagsleutel; het apparaat dat ik heb gebruikt had een slagmoment van 260 NM. (Mijn persluchthamer haalt dat niet, maar dat is ook een goedkoop ding)
3. Geef een paar forse klappen met een vuistje op de bout, of liever, op een kruissleutel die je op de bout hebt gezet. (Zo beschadig je de boutkoppen niet...)
4. Zet de electrische slagsleutel er op en beginnen maar ...

Het kan even duren, wees geduldig en geef niet op! De dop op de sleutel kan behoorlijk heet worden. In mijn geval heb ik het ding tussendoor soms wat minuten moeten laten afkoelen.
Na verloop van een paar minuten geeft de bevestiging het op en begint de bout in beweging te komen. Het heeft me bijna twee uur gekost om alle tien de wielbouten van de voorwielen los te krijgen, maar doorzagen zag ik echt niet zitten. Omdat ik de bus niet op de kriksteunen had staan (ik wilde de wrijving tussen band en vloer gebruiken) heb ik steeds één bout tegelijk losgemaakt, deze goed ingevet met kopervet en 'm daarna met de hand -handvast- weer teruggeplaatst. Dit bout-voor-bout. (Allemaal tegelijk is op deze manier natuurlijk vragen om moeilijkheden...) Nu kan de bus tenminste op de trolley, al zal dat wel na de vakantie worden ...

Today it worked!! I told you about stuck wheelbolts before and that it obstructed further progress in removing the axles and frontbeam, (Henk even suggested to cut the bolts off with a grinder or saw ..). Last week Tuesday I managed to loosen the bolts of the rear wheels by means of a 5 ft lever, put over a cross-wrench, bit-by-bit, but the front wheels didn't cooperate. Today I finally got the job done. Here's how:

1. Apply lots of WD-40 to the thread of the bolts -wherever you can- and wait 24 hrs.
2. Rent an electrical hammer-wrench with a torque of at least 260 NM. (I have an air driven one myself, but it was too cheap to gain such force).
3. Hit the bolts with a few firm blows using a heavy hammer, or even better, hit a cross wrench placed on the bolts so that you don't damage the bolts themselves.
4. Put the electrical hammer-wrench on the bolt and GO!!

It might take a while, be patient and don't give up! The socket can get very hot during endless attempts with the tool. In my case I had to let the socket cool down for a while during some attempts. After a few minutes the fastening gives up and the bolt starts to move slightly. It took me almost two hours to loosen all ten bolts of the front wheels, but cutting them was not an option to me. I didn't put the bus on jack stands to support it during this operation, because I wanted to use the friction between tyre and floor. This way I removed, greased and put back one bolt at a time. (All at once would cause serious problems ...). Now I can put the bus on the trolley, allthough it will have to wait until after the vacation in August ...

---

Nieuwe voorkant ...
Eveneens deze week geregeld: een nieuwe neus voor de bus. Ik had al eerder wat plaatmateriaal gekocht om de neus (voornamelijk de onderkant ervan) te herstellen, maar na wat twijfels over de roestplekken rondom te koplampen en de onderkant van de voorruiten heb ik toch maar de knoop doorgehakt en een deel van het materiaal ingeruild tegen een hele voorkant. Bij Classic VW resto was dat gelukkig geen probleem en ze hadden nog een heel frontpaneel liggen. Nu kan de hele voorkant er af, kan ik ook goed bij de onderliggende plaatdelen om ze tegen roest te beschermen en heb ik straks weer een geheel gaaf front. Hij zit er nog niet op, ook dat komt in Augustus wel, maar het begin is er.

New Front ...
Another part I arranged this week: a new nose for the bus. I bought some sheet metal earlier to repair the front (mainly the lower nose parts) but after some doubts regarding the rust around the headlights and below the front windows I decided to exchange some of the new sheet metal against a completely new nose part. Fortunately, at "Classic VW Resto" they had this part on stock and it was no point trading it against the other parts. Now I can remove the old nose, protect what's under it against rust and fit a whole new nose section. I didn't do the job yet; it has to wait until August as well as the rest.

(Even losjes er overheen geplaatst) (Hung loosely over old nose...)

21. Karretje is klaar!! (Trolley is ready!!)

Afgelopen weken wegens drukte niet zo veel gedaan. Wel een ritje naar Arkel gemaakt om wat plaatwerk te kopen bij Classic VW Resto. Bedoeld om het blik achter de voorbumper te repareren, maar ik heb 't nog niet gemonteerd. Je kunt het spul daar natuurlijk ook gewoon on-line bestellen, maar ik vind het altijd leuk om er eerst eens te gaan kijken. Het betreft drie stukken plaatwerk; Binnenstuk dat aan de voorkant tegen de chassisbalk wordt gelast met twee bijbehorende vervangingsstukjes voor de onderkant van de A-stijlen, het onderste stuk achter de bumper en een rand van 10 cm boven de lasnaad waarin de onderkant van het neusje is uitgeklopt. Van dat laatste stuk ben ik niet zeker. Mogelijk ga ik alsnog het hele neusje vervangen en dan blijft dat deel over. (Ruilen was een mogelijkheid ...)

En ... dinsdag 8 juli was het karretje klaar!! (Foto onder). Met een aanhangwagentje hebben we het ding bij Martin in Beekbergen opgehaald en meteen naar de loods gebracht. Martin levert vakwerk; het zit oerdegelijk in elkaar. (zie ook de eerder door hem gemaakte pulley-trekker voor het stuurwiel). Er zaten vier -ongeremde- zwenkwielen bij, maar die heb ik vandaag vervangen door twee zwenkwielen met rem en twee starre wielen. Zo gaat ie tenminste niet ongewenst alle kanten op. Vandaag de wielen gemonteerd en het hele ding in de ijzermenie gezet, daarna nog even bij de plaatselijke Hubo langsgeweest om houten balkjes op maat te laten zagen. Die balkjes komen in de U-vormige goten te liggen (boven op het karretje). De bus komt er straks op z'n buik op te liggen en door die houten balkjes beschadigen dan tenminste de chassisbalken niet onder het eigen gewicht van de bus. Het karretje is een ontwerp van Quentin (http://www.hazelarmstrong.com/) en ik moet zeggen dat het er allemaal prima uitziet!!

(zie http://www.hazelarmstrong.com/restauratie-artikels/karretje_nl.html)

Komend weekend gaat ie onder de bus, nadat de wielbouten eerst -met een anderhalve meter lange hefboom- uit de fixatiestand zijn gehaald.

Have been busy last week so ... did nothing, apart from buying some sheet metal to fix the rusty parts on the front of the bus, behind the bumper. Made the trip to Arkel (NL, some 80 km) on Monday to have a first glance at the shop. They sell on-line, but I like to visit shops like this when it comes to a first buy. I didn't weld the parts in place yet, but probably that is going to happen next week. I bought three parts of metal; the inner front valance, behind the bumper, (it comes with two replacement parts for the A-style lower part, the outer front valance and the first 10 cm of the lower part of the nose (which contains a part of the drop-shaped ridge). I am not quite sure of the latter part, perhaps I will replace the whole nose section, up until the front windows. (It was possible to exchange parts if necessary ...)And ... Tuesday july 8th the trolley was ready!! (See photo). We picked it up at Martin's place and brought it to the garage the same evening. It came with four swivel-wheels but I changed them for two braked-swivel wheels and two straight wheels, so that the trolley isn't going anywhere we don't want it to go. Mounted the wheels today and primed the whole thing. Bought some wooden bars later today, these will fit into the U-shaped gutters on top of the trolley and they are there to prevent damage to the chassis beams due to the bus its own weight, when laying on its belly on the trolly. The trolley is Quentin's design (from www.hazelarmstrong.com)
and I have to say it looks great!! (see picture above). Next weekend the bus will be lifted onto te trolley, after the wheelnuts have been loosened with a 1,5 m beam (because they are stuck terribly).

---

Vandaag (Vrijdag 11-8) nog even de houten balkjes in het karretje geplaatst. Had nog uitsparingen willen zagen in het hout, maar had de zaag natuurlijk thuis gelaten. Dan maar wat oud metaal verwijderd; deze keer het onderste deel van het neusje weggeslepen, niet teveel, maar veiligheidshalve een paar centimeter onder de pasrand voor het nog in te lassen deel. (Waarschijnlijk gaat toch het hele neusdeel eraf ... er zitten mij teveel zwakke plekken in). Op onderstaande foto zie je het roestige restant achter de voorplaat en het vervangingsdeel op de vloer.

Today, Fri 8/11, I put the wooden supports in the trolley. I wanted to saw slots in them -where the chassis beams would fit in- but I forgot to bring the saw of course. Luckily there was enough to do, so I took the mini-grinder and cut away the bottom section of the nose panel, just an inch below the definite cutting line where the new part will fit in later. Probably the whole nose section will be replaced anyway, it's just too damaged and rusted. The photo shows the remaining rusty parts of the inner front valance and the replacement part on the floor.

20. De Compressor ...

Eindelijk een compressor gevonden die aan onze wensen voldoet. Met dit apparaat kunnen we weer verder; luchtgereedschap was al aangeschaft, maar zonder perslucht begin je niet veel. Op marktplaats een aantal aangeboden compressoren vergeleken, maar slechts een paar kwamen door de selectie heen. De eisen waren als volgt:

• Oliegesmeerd
• Tweecylinder
• 230 V
• Tankcapaciteit > 50l.
• Effectieve opbrengst > 150l/min.
• ... en ehhh, betaalbaar ...

De compressoren die je bij de meeste bouwmarkten aantreft zijn leuk voor thuis, voor gebruik met een airbrush misschien, maar leveren niet wat we wilden. Na een paar telefoontjes met een vriendelijke meneer in Limburg reden we afgelopen zaterdag even heen en weer naar zijn adres en troffen daar een bijzonder fraai stukje werktuigbouwkunde aan. Een oerdegelijke, door hem zelfgebouwde compressor op basis van een tweecylinder Westinghouse luchtpomp, aangedreven door een 230V/1,5KW (2PK) elektromotor en een buffertank met een capaciteit van zo'n 85 l. Het ding had tientallen jaren in zijn werkplaats dienst gedaan voor o.a. spuitwerkzaamheden en het korte bezoekje duurde al gauw anderhalf uur; zóveel was er te vertellen. Na betaling konden we ons de trotse eigenaren noemen van een zeer inventief en met zorg geconstrueerd apparaat, wat op zich al een plaatsje in een museum verdient. Mooi afgewerkt, alle onderdelen goed bereikbaar en een degelijkheid waar we nog jaren plezier van zullen hebben. (Mijn enthousiasme werd nog aangewakkerd door mijn werktuigbouwkundige achtergrond!). Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat het hem moeite kostte om er afstand van te doen. ... We zullen er goed voor zorgen...
Hier is ie dan:

De haspel met een tiental meters luchtslang en het reduceerventiel (rechts van de elektromotor) kregen we er voor een koopje bij. Vanwege mijn enthousiasme nog een paar plaatjes ...

Close-up van de tweecylinder pomp ...

En tegen de achtergrond van de bus waar het allemaal om te doen is ...

Natuurlijk konden we niet wachten en gingen meteen aan de slag, reduceerventiel aangesloten op de tank, conversiekoppeling gemaakt voor het luchtgereedschap (je zult altijd zien dat er sprake is van meerdere standaards voor de aansluitingen), compressor aan de 230V en starten maar. De zekeringen in de loods zijn gelukkig zwaar genoeg en het appraat sloeg dan ook met een mooi regelmatig lopende motor aan. Na zo'n 40 seconden was ie op druk. Luchthamer erop en nu zouden de wielbouten wel loskomen. Helaas ... ze waren zo vast gedraaid dat ook na minuten proberen en een paar luchtladingen later er nog steeds geen beweging in kwam. Het leek wel of ze met loctite waren vergrendeld. Dit vraagt om grof geweld. De volgende keer eerst maar een hefboom aan een dop- of kruissleutel fabrieken en dan nog maar eens proberen. Voor vandaag was het alweer veel te warm in de loods om nog zinvol werk te verzetten zonder liters water te verliezen ... Boeltje opgeruimd, compressor aan de ketting en -licht teleurgesteld- naar huis.

19. Wielkast linksvoor ...

Na het weghalen van plaatmateriaal aan de voorkant, onderaan, nu ook het door de vorige bezitter naar beneden geramde stuk plaatstaal weggehaald. Dit stuk staal vormt een deel van de bodem voor de bestuurdersstoel en vormt meteen de bovenkant van de wielkast linksvoor. (Snapt u het nog??) Op onderstaande foto is het te verwijderen deel lichter weergegeven dan de rest, gezien door de deuropening aan bestuurderszijde.

Het is hier niet goed te zien, maar ter hoogte van de roestige plek in het midden is de bodem meer dan vijf centimeter naar beneden geslagen om plaats te bieden aan volkomen misplaatste autostoelen. (Die zijn inmiddels al verkocht...) Terugslaan is geen optie, ook al omdat de plaat teveel is gaan roesten door de opgelopen beschadigingen. In onderstaande afbeelding is het plaatdeel geïsoleerd te zien zoals het is afgebeeld in een catalogus.

Het stuk plaat wordt aan de voorkant verbonden met de cabinevloer (die komt er deels overheen te liggen), aan de linker buitenzijde wordt ie gepuntlast met de instaphoek (dogleg), aan de achterkant komt ie tegen de rugsteun van de bestuurdersplek (ook puntlassen) en aan de rechterkant komt ie over een rechtopstaand randje te zitten. Na het verwijderen van het plaatdeel krijg je een prachtig uitzicht over de bevestiging van het linker voorwiel.

Het resterende groene deel rechts op de foto is de beroemde dog-leg Op onderstaande afbeelding is goed te zien waarom het zo heet ...

Die zit nu nog maar op twee plaatsen vast ... niet teveel heen en weer bewegen voorlopig. Andere activiteiten van vandaag; het verder volledig lakvrij maken van het front. Vraag me af of het niet beter is dit hele ding opnieuw te bestellen, de onderkant is zoals vaak het geval is gewoon doorgeroest, maar ook op andere plaatsen is de roest door het plaatmateriaal gedrongen. Hier en daar pathchwerk is natuurlijk mogelijk, maar of het ook mooi blijft ...

Ook de regengoot maar eens aangepakt, voorlopig nog even het deel boven het rechter voorportier ontbloot. Niet doorgeroest, wel enigszins aangetast. Omdat het hele ding nog zo mooi strak langs de carrosserie loopt ga ik proberen die te behouden, desnoods met extra veel anti-roest behandeling.

Daarna werd het in de loods veel te warm om nog iets te doen ... buiten was het inmiddels 27 graden C geworden en binnen vast al veel hoger. De zaak nog even schoongemaakt en daarna in de Fertan gezet ... genoeg voor vandaag.

18. Tussenstand ...

In afwachting van een aantal hulpmiddelen, waaronder het verrijdbare karretje, kan ik even niet meer doen dan wat kleine dingen. Het onderstel moet er nog af, maar daarvoor heb ik ook mijn luchtgereedschap nodig en er is nog even geen compressor. Omdat op veel plaatsen aan de bus werkzaamheden nodig zijn ontbreekt het me af en toe even aan een zekere structuur. Waar kun je het beste beginnen en wat kan later? Dit heeft natuurlijk ook te maken met de volgorde waarin het plaatwerk vervangen moet worden. Het zou immers vervelend zijn als eenmaal gelast plaatwerk straks weer moet worden losgehaald omdat een ander onderdeel er eigenlijk achter of onder had gemoeten. In een boek van Haynes (Restoration Manual: VW Beetle and Transporter) is gelukkig iets van een rode draad te vinden. Het meeste werk moet gebeuren aan de lage delen van de carrosserie en dan kun je het beste van voor naar achteren werken; het plaatwerk achter de voorbumper, het front (de neus), de instaphoeken (doglegs), de cabinevloer, zo ongeveer in die volgorde. Het is een aanrader om de grotere plaatdelen die moeten worden vervangen eerst zoveel mogelijk tot vlak langs de gepuntlaste randen te verwijderen -het groffe werk-, dan kun je daarna met meer nauwkeurigheid de randjes die zijn achtergebleven losboren op de puntlassen om tenslotte de hobbels mooi glad te schuren. Zo ben ik maar begonnen met het weghalen van de voorrand achter de bumper (een beruchte plaats voor roest). Dat deel van de bus bestaat uit meerdere stukken plaatwerk die allemaal achter elkaar en over elkaar heen vallen.

Eerst het rechter deel lakvrij gemaakt met de schuursponsjes zodat de aanhechting goed zichtbaar is en vervolgens de doorslijpschijf erin. Hieronder het resultaat van deze kosmetische operatie ...



Inderdaad, al het plaatwerk erachter moet worden vervangen. Het lijkt een ingewikkeld stelsel van delen, maar na zorgvuldig bestuderen van een en ander zou het volgens de beide tekeningen moeten worden samengevoegd, geklopt en gepuntlast.Let ook even op het profieltje (no.3) dat zorgvuldig moet worden omgeslagen over de gezette rand van de delen 2 en 4. Verder was ik erg benieuwd naar de toestand van het front, het "gezicht" van de bus. Om dat beter te kunnen beoordelen heb ik de rest van de paar uurtjes in de loods besteed aan het lakvrij maken van dit deel. Het valt mee; er hoeft geen nieuw front op, maar het onderste deel, een strook van zo'n 10 cm moet wel worden vervangen.

Veel meer heb ik die middag niet gedaan ... er stond nog een andere afspraak op het programma ...

17. Een voorlopige inventarisatie ...

Hmmm, laatste week niet zo heel veel gedaan. Drukdrukdruk. Wel even bezig geweest met onderhandelingen voor een 1600 motor, maar dat heb ik weer laten gaan; kan later ook nog. Zondag 18 mei voor een kleine twee uur met Robin naar de loods geweest om hem met de schuursponsjes nog wat delen lak te laten verwijderen en zelf nog wat vloerdelen weg te slijpen. Inmiddels is hier dan het plaatje met de te vervangen plaatdelen (in rood aangegeven). Wat hier nog ontbreekt -omdat dat in het plaatje onzichtbaar is- is de vloer voorin de cabine.
Het lijkt veel. maar we willen het grondig doen. Het hoeft gelukkig ook niet volgende week klaar, want het is voor enige honderden Euro's aan plaatwerk.

Hier nog wat plaatjes van de klussen van afgelopen zondag:


Verder even niets te melden, hopelijk is het verrijdbare karretje gauw klaar ...

16. Zagen, slijpen en lassen

Na ruim anderhalve week weer de draad opgepakt ... weekje vakantie in de Ardennen, dus weer lekker uitgerust. Afgelopen Dinsdag en Woensdag het mes, -of beter, de slijptol- in de vloerdelen gezet en grote stukken plaat weggehaald. Zo komt het onderliggende chassis goed in beeld en is de roestschade beter te beoordelen. Met het eerder aangeschafte puntlasboortje kun je uitstekend de op de balken gemaakte puntlassen uitboren, waardoor de vloer mooi los komt. (Zie eerste foto).
Paul heeft zich met nog wat schuurwerk aan de lage carrosseriedelen bezig gehouden en heeft ook de benzinetank losgemaakt.
Flintstone-auto
Met de gaten in de vloer, zowel voor als achter de twee voorstoelen, moet je uitkijken dat de auto niet uit verband raakt doordat de stijfheid eruit gaat. Daarom heb ik strukturele onderdelen gewoon op hun plek laten zitten en ga ik later deel voor deel vervangen. Het begint steeds meer op een Flintstone auto te lijken. Met je voeten kun je nu voorin zittend de straat aanraken ...
Bij een eerdere poging om de vloer eruit te slijpen is de doorslijpschijf iets te ver in een chassisbalk terechtgekomen; door de richting waarin dat gebeurde gelukkig niet bedreigend voor de sterkte, maar wel iets om weer dicht te maken. Dat bood de gelegenheid om het lasapparaat eens uit te proberen. Eerst het materiaal goed roestvrij gemaakt met de roterende staalborstel, daarna INOX erop gespoten, 10 minuten wachten en de lastoorts eroverheen. Het resultaat: een prachtige las. Na wat slijpwerk met de lamellenschijf is de las bijna onzichtbaar.

De eerder gevolgde lascursus bij Mobylas in Bochum heeft zeker bijgedragen aan het resultaat. Lassen is fun!! Kan bijna niet wachten om de vloerdelen te gaan vervangen ...
Hoe meer zielen ...
Het wordt steeds gezelliger in de loods: Henk heeft sinds een maand ook een plek gehuurd zodat hij aan z'n T3 het nodige onderhoud kan doen. Onlangs heeft ie er een LPG tank onder gehangen zodat we het bier in de koelkast onbeperkt koel kunnen houden. Het ding is gisteren aangesloten met een koperen leiding onder de bus van de tank naar het keukentje. Hier nog wat foto's van de werkplaats ...