24. Uitbesteden ??? ...

Gisteravond om half zeven nog even naar de loods geweest omdat Henk Hendriks van Hot Rod zou langskomen. Hij zou de situatie komen opnemen om vervolgens een inschatting te maken van de te verwachten kosten als ik (een deel van) de restauratie door hen zou laten doen. Don was ook in de loods, bezig om nog wat laatste reparaties aan zijn truck uit te voeren. Er heerste een licht trieste sfeer; na een paar maanden met meerdere hobbyisten de loods te hebben gedeeld moesten we nu het veld ruimen. Jammer van zo'n prachtige ruimte.

Henk nam ruim de tijd om de bus te inspecteren. Hij maakte notities en foto's, klopte hier en daar en wist natuurlijk precies waar hij op moest letten. Mijn tuintafel met twee stoelen stond nog in de loods, dus we gingen daar zitten om wat zaken door te nemen. Welke kleuren wil je? Ik gaf aan dat het groen wel hetzelfde mocht blijven, maar dat de gelige tint daarboven wel wat subtieler mocht; meer naar pastelwit of ivoor, kleurnummer L62. Die kleur zou dan ook in het interieur moeten worden gebruikt, in tegenstelling tot de huidige groene kleur. Bij two-tone lakken is de binnenkant van deze busjes meestal volgens de kleur gespoten die buiten aan de bovenkant wordt gebruikt. Bovendien vind ik een pastelwitte binnenkant prettiger dan de wat donker aandoende kleur van nu. Na anderhalf uur pakten we onze spullen en verlieten de loods. Hij zou zijn offerte baseren op de volgende wensen:

- Reparaties aan plaatwerk en chassis

- Voorbewerking voor spuiten

- Spuiten in -nog nader te bepalen- kleurnummers

Ben benieuwd naar de opgave ...

23. Tegenslag ... (Setback ...)

Kom je doodleuk terug van vakantie, vol goede zin om weer aan de slag te gaan ... krijg je ineens te horen dat je de loods per 1 oktober moet verlaten omdat de boel verkocht is!!! Een beter moment hadden ze niet kunnen kiezen, want de bus ligt voor het grootste deel uit elkaar. Gelukkig had ik nog nét niet de wielen er onder uit gehaald, want dan was het spul nog moeilijker te verplaatsen geweest (met of zonder het karretje). Het begon met een voicemailtje van Donny, halverwege de vakantie, waarin ie aangaf dat dit stond te gebeuren.
Nou, meteen maar advertenties geplaatst op marktplaats (ging de vorige keer ook vrij snel...) en maar hopen dat het allemaal snel geregeld is.

Hoe graag ik ook de restauratie helemaal zelf zou willen doen, er komt een moment dat je andere opties gaat vergelijken. Zo ben ik met Paul vlak voor de vakantie een kijkje wezen nemen bij Hot Rod in Doesburg en daar stond een prachtige rood-witte SO-42, bijna klaar voor aflevering aan de klant. De restauratie van deze bus was door HotRod uitgevoerd en is voor het grootste deel in Tsjechië verricht. Het ding zag er onwaarschijnlijk mooi uit, alles in het nieuw en keiharde lak. Als het erop uit draait dat er op korte termijn geen loods meer beschikbaar komt dan laat ik mijn bus ook door hen restaureren. Inmiddels heb ik het contact daarvoor gelegd en wordt er door hen in september een inschatting gemaakt van de te verwachten kosten.

Ondertussen ga ik aan de slag om desondanks toch weer ruimte te vinden, heb ik een paar advertenties geplaatst en vervolgens wat mensen ingeschakeld om te helpen zoeken ...

Last week I was driving home from holiday in France, eager to start working on the bus again. Then there's this sudden message that the barn we use for restoration is sold and that we have to clear the space before next Oct. 1st!! There's hardly a worse moment to choose because the bus is in parts and I was planning to remove the wheels this week. Luckily I wasn't this far yet, because moving the thing would be difficult, even when it is on the trolley. It started with a voicemail from Donny, half way in the holidays, in which he mentioned bad things to happen.
I placed an ad immediately (it worked OK last time ...) and cross my fingers for a quick response.

No matter how much I'd like to do the restoration myself, sometimes you need to compare other options. Paul and I visited a company called Hot Rod, just before the holidays and during the guided tour we saw a beautiful red-white SO-42, being prepared for delivery to a customer. It had just returned from Czech Republic, where HotRod uses to have a greater part of their restorations done. The bus was in better-than-new condition and it was awesome!! If things turn out so that I cannot find other workspace in the next months I will have my bus restored the same way, by the same people. I made a phonecall and they will come and take a look in the first week of September, just to make an estimate of the cost.

In the meantime I will try to find new space, I placed a couple of ad's and contacted lots of people to help me find something.

22. Vastzittende wielbouten ... (Stuck wheelbolts ...)

Vandaag is het gelukt!! Ik had het al eerder over hopeloos vastzittende wielbouten, waardoor het erg lastig zou worden om de assen er onderuit te halen. (Henk opperde zelfs om dan de bouten maar gewoon door te zagen...). Vorige week dinsdag is het me met een hefboom van anderhalve meter (over een kruissleutel geplaatst) gelukt om stukje bij beetje de achterwielbouten los te krijgen, maar de voorwielen werkten in het geheel niet mee. Vandaag dus wel!! Hier is wat je moet doen:

1. Spuit de wielbouten waar mogelijk overvloedig in met WD-40 en wacht een etmaal
2. Huur een electrische slagsleutel; het apparaat dat ik heb gebruikt had een slagmoment van 260 NM. (Mijn persluchthamer haalt dat niet, maar dat is ook een goedkoop ding)
3. Geef een paar forse klappen met een vuistje op de bout, of liever, op een kruissleutel die je op de bout hebt gezet. (Zo beschadig je de boutkoppen niet...)
4. Zet de electrische slagsleutel er op en beginnen maar ...

Het kan even duren, wees geduldig en geef niet op! De dop op de sleutel kan behoorlijk heet worden. In mijn geval heb ik het ding tussendoor soms wat minuten moeten laten afkoelen.
Na verloop van een paar minuten geeft de bevestiging het op en begint de bout in beweging te komen. Het heeft me bijna twee uur gekost om alle tien de wielbouten van de voorwielen los te krijgen, maar doorzagen zag ik echt niet zitten. Omdat ik de bus niet op de kriksteunen had staan (ik wilde de wrijving tussen band en vloer gebruiken) heb ik steeds één bout tegelijk losgemaakt, deze goed ingevet met kopervet en 'm daarna met de hand -handvast- weer teruggeplaatst. Dit bout-voor-bout. (Allemaal tegelijk is op deze manier natuurlijk vragen om moeilijkheden...) Nu kan de bus tenminste op de trolley, al zal dat wel na de vakantie worden ...

Today it worked!! I told you about stuck wheelbolts before and that it obstructed further progress in removing the axles and frontbeam, (Henk even suggested to cut the bolts off with a grinder or saw ..). Last week Tuesday I managed to loosen the bolts of the rear wheels by means of a 5 ft lever, put over a cross-wrench, bit-by-bit, but the front wheels didn't cooperate. Today I finally got the job done. Here's how:

1. Apply lots of WD-40 to the thread of the bolts -wherever you can- and wait 24 hrs.
2. Rent an electrical hammer-wrench with a torque of at least 260 NM. (I have an air driven one myself, but it was too cheap to gain such force).
3. Hit the bolts with a few firm blows using a heavy hammer, or even better, hit a cross wrench placed on the bolts so that you don't damage the bolts themselves.
4. Put the electrical hammer-wrench on the bolt and GO!!

It might take a while, be patient and don't give up! The socket can get very hot during endless attempts with the tool. In my case I had to let the socket cool down for a while during some attempts. After a few minutes the fastening gives up and the bolt starts to move slightly. It took me almost two hours to loosen all ten bolts of the front wheels, but cutting them was not an option to me. I didn't put the bus on jack stands to support it during this operation, because I wanted to use the friction between tyre and floor. This way I removed, greased and put back one bolt at a time. (All at once would cause serious problems ...). Now I can put the bus on the trolley, allthough it will have to wait until after the vacation in August ...

---

Nieuwe voorkant ...
Eveneens deze week geregeld: een nieuwe neus voor de bus. Ik had al eerder wat plaatmateriaal gekocht om de neus (voornamelijk de onderkant ervan) te herstellen, maar na wat twijfels over de roestplekken rondom te koplampen en de onderkant van de voorruiten heb ik toch maar de knoop doorgehakt en een deel van het materiaal ingeruild tegen een hele voorkant. Bij Classic VW resto was dat gelukkig geen probleem en ze hadden nog een heel frontpaneel liggen. Nu kan de hele voorkant er af, kan ik ook goed bij de onderliggende plaatdelen om ze tegen roest te beschermen en heb ik straks weer een geheel gaaf front. Hij zit er nog niet op, ook dat komt in Augustus wel, maar het begin is er.

New Front ...
Another part I arranged this week: a new nose for the bus. I bought some sheet metal earlier to repair the front (mainly the lower nose parts) but after some doubts regarding the rust around the headlights and below the front windows I decided to exchange some of the new sheet metal against a completely new nose part. Fortunately, at "Classic VW Resto" they had this part on stock and it was no point trading it against the other parts. Now I can remove the old nose, protect what's under it against rust and fit a whole new nose section. I didn't do the job yet; it has to wait until August as well as the rest.

(Even losjes er overheen geplaatst) (Hung loosely over old nose...)

21. Karretje is klaar!! (Trolley is ready!!)

Afgelopen weken wegens drukte niet zo veel gedaan. Wel een ritje naar Arkel gemaakt om wat plaatwerk te kopen bij Classic VW Resto. Bedoeld om het blik achter de voorbumper te repareren, maar ik heb 't nog niet gemonteerd. Je kunt het spul daar natuurlijk ook gewoon on-line bestellen, maar ik vind het altijd leuk om er eerst eens te gaan kijken. Het betreft drie stukken plaatwerk; Binnenstuk dat aan de voorkant tegen de chassisbalk wordt gelast met twee bijbehorende vervangingsstukjes voor de onderkant van de A-stijlen, het onderste stuk achter de bumper en een rand van 10 cm boven de lasnaad waarin de onderkant van het neusje is uitgeklopt. Van dat laatste stuk ben ik niet zeker. Mogelijk ga ik alsnog het hele neusje vervangen en dan blijft dat deel over. (Ruilen was een mogelijkheid ...)

En ... dinsdag 8 juli was het karretje klaar!! (Foto onder). Met een aanhangwagentje hebben we het ding bij Martin in Beekbergen opgehaald en meteen naar de loods gebracht. Martin levert vakwerk; het zit oerdegelijk in elkaar. (zie ook de eerder door hem gemaakte pulley-trekker voor het stuurwiel). Er zaten vier -ongeremde- zwenkwielen bij, maar die heb ik vandaag vervangen door twee zwenkwielen met rem en twee starre wielen. Zo gaat ie tenminste niet ongewenst alle kanten op. Vandaag de wielen gemonteerd en het hele ding in de ijzermenie gezet, daarna nog even bij de plaatselijke Hubo langsgeweest om houten balkjes op maat te laten zagen. Die balkjes komen in de U-vormige goten te liggen (boven op het karretje). De bus komt er straks op z'n buik op te liggen en door die houten balkjes beschadigen dan tenminste de chassisbalken niet onder het eigen gewicht van de bus. Het karretje is een ontwerp van Quentin (http://www.hazelarmstrong.com/) en ik moet zeggen dat het er allemaal prima uitziet!!

(zie http://www.hazelarmstrong.com/restauratie-artikels/karretje_nl.html)

Komend weekend gaat ie onder de bus, nadat de wielbouten eerst -met een anderhalve meter lange hefboom- uit de fixatiestand zijn gehaald.

Have been busy last week so ... did nothing, apart from buying some sheet metal to fix the rusty parts on the front of the bus, behind the bumper. Made the trip to Arkel (NL, some 80 km) on Monday to have a first glance at the shop. They sell on-line, but I like to visit shops like this when it comes to a first buy. I didn't weld the parts in place yet, but probably that is going to happen next week. I bought three parts of metal; the inner front valance, behind the bumper, (it comes with two replacement parts for the A-style lower part, the outer front valance and the first 10 cm of the lower part of the nose (which contains a part of the drop-shaped ridge). I am not quite sure of the latter part, perhaps I will replace the whole nose section, up until the front windows. (It was possible to exchange parts if necessary ...)And ... Tuesday july 8th the trolley was ready!! (See photo). We picked it up at Martin's place and brought it to the garage the same evening. It came with four swivel-wheels but I changed them for two braked-swivel wheels and two straight wheels, so that the trolley isn't going anywhere we don't want it to go. Mounted the wheels today and primed the whole thing. Bought some wooden bars later today, these will fit into the U-shaped gutters on top of the trolley and they are there to prevent damage to the chassis beams due to the bus its own weight, when laying on its belly on the trolly. The trolley is Quentin's design (from www.hazelarmstrong.com)
and I have to say it looks great!! (see picture above). Next weekend the bus will be lifted onto te trolley, after the wheelnuts have been loosened with a 1,5 m beam (because they are stuck terribly).

---

Vandaag (Vrijdag 11-8) nog even de houten balkjes in het karretje geplaatst. Had nog uitsparingen willen zagen in het hout, maar had de zaag natuurlijk thuis gelaten. Dan maar wat oud metaal verwijderd; deze keer het onderste deel van het neusje weggeslepen, niet teveel, maar veiligheidshalve een paar centimeter onder de pasrand voor het nog in te lassen deel. (Waarschijnlijk gaat toch het hele neusdeel eraf ... er zitten mij teveel zwakke plekken in). Op onderstaande foto zie je het roestige restant achter de voorplaat en het vervangingsdeel op de vloer.

Today, Fri 8/11, I put the wooden supports in the trolley. I wanted to saw slots in them -where the chassis beams would fit in- but I forgot to bring the saw of course. Luckily there was enough to do, so I took the mini-grinder and cut away the bottom section of the nose panel, just an inch below the definite cutting line where the new part will fit in later. Probably the whole nose section will be replaced anyway, it's just too damaged and rusted. The photo shows the remaining rusty parts of the inner front valance and the replacement part on the floor.

20. De Compressor ...

Eindelijk een compressor gevonden die aan onze wensen voldoet. Met dit apparaat kunnen we weer verder; luchtgereedschap was al aangeschaft, maar zonder perslucht begin je niet veel. Op marktplaats een aantal aangeboden compressoren vergeleken, maar slechts een paar kwamen door de selectie heen. De eisen waren als volgt:

• Oliegesmeerd
• Tweecylinder
• 230 V
• Tankcapaciteit > 50l.
• Effectieve opbrengst > 150l/min.
• ... en ehhh, betaalbaar ...

De compressoren die je bij de meeste bouwmarkten aantreft zijn leuk voor thuis, voor gebruik met een airbrush misschien, maar leveren niet wat we wilden. Na een paar telefoontjes met een vriendelijke meneer in Limburg reden we afgelopen zaterdag even heen en weer naar zijn adres en troffen daar een bijzonder fraai stukje werktuigbouwkunde aan. Een oerdegelijke, door hem zelfgebouwde compressor op basis van een tweecylinder Westinghouse luchtpomp, aangedreven door een 230V/1,5KW (2PK) elektromotor en een buffertank met een capaciteit van zo'n 85 l. Het ding had tientallen jaren in zijn werkplaats dienst gedaan voor o.a. spuitwerkzaamheden en het korte bezoekje duurde al gauw anderhalf uur; zóveel was er te vertellen. Na betaling konden we ons de trotse eigenaren noemen van een zeer inventief en met zorg geconstrueerd apparaat, wat op zich al een plaatsje in een museum verdient. Mooi afgewerkt, alle onderdelen goed bereikbaar en een degelijkheid waar we nog jaren plezier van zullen hebben. (Mijn enthousiasme werd nog aangewakkerd door mijn werktuigbouwkundige achtergrond!). Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat het hem moeite kostte om er afstand van te doen. ... We zullen er goed voor zorgen...
Hier is ie dan:

De haspel met een tiental meters luchtslang en het reduceerventiel (rechts van de elektromotor) kregen we er voor een koopje bij. Vanwege mijn enthousiasme nog een paar plaatjes ...

Close-up van de tweecylinder pomp ...

En tegen de achtergrond van de bus waar het allemaal om te doen is ...

Natuurlijk konden we niet wachten en gingen meteen aan de slag, reduceerventiel aangesloten op de tank, conversiekoppeling gemaakt voor het luchtgereedschap (je zult altijd zien dat er sprake is van meerdere standaards voor de aansluitingen), compressor aan de 230V en starten maar. De zekeringen in de loods zijn gelukkig zwaar genoeg en het appraat sloeg dan ook met een mooi regelmatig lopende motor aan. Na zo'n 40 seconden was ie op druk. Luchthamer erop en nu zouden de wielbouten wel loskomen. Helaas ... ze waren zo vast gedraaid dat ook na minuten proberen en een paar luchtladingen later er nog steeds geen beweging in kwam. Het leek wel of ze met loctite waren vergrendeld. Dit vraagt om grof geweld. De volgende keer eerst maar een hefboom aan een dop- of kruissleutel fabrieken en dan nog maar eens proberen. Voor vandaag was het alweer veel te warm in de loods om nog zinvol werk te verzetten zonder liters water te verliezen ... Boeltje opgeruimd, compressor aan de ketting en -licht teleurgesteld- naar huis.

19. Wielkast linksvoor ...

Na het weghalen van plaatmateriaal aan de voorkant, onderaan, nu ook het door de vorige bezitter naar beneden geramde stuk plaatstaal weggehaald. Dit stuk staal vormt een deel van de bodem voor de bestuurdersstoel en vormt meteen de bovenkant van de wielkast linksvoor. (Snapt u het nog??) Op onderstaande foto is het te verwijderen deel lichter weergegeven dan de rest, gezien door de deuropening aan bestuurderszijde.

Het is hier niet goed te zien, maar ter hoogte van de roestige plek in het midden is de bodem meer dan vijf centimeter naar beneden geslagen om plaats te bieden aan volkomen misplaatste autostoelen. (Die zijn inmiddels al verkocht...) Terugslaan is geen optie, ook al omdat de plaat teveel is gaan roesten door de opgelopen beschadigingen. In onderstaande afbeelding is het plaatdeel geïsoleerd te zien zoals het is afgebeeld in een catalogus.

Het stuk plaat wordt aan de voorkant verbonden met de cabinevloer (die komt er deels overheen te liggen), aan de linker buitenzijde wordt ie gepuntlast met de instaphoek (dogleg), aan de achterkant komt ie tegen de rugsteun van de bestuurdersplek (ook puntlassen) en aan de rechterkant komt ie over een rechtopstaand randje te zitten. Na het verwijderen van het plaatdeel krijg je een prachtig uitzicht over de bevestiging van het linker voorwiel.

Het resterende groene deel rechts op de foto is de beroemde dog-leg Op onderstaande afbeelding is goed te zien waarom het zo heet ...

Die zit nu nog maar op twee plaatsen vast ... niet teveel heen en weer bewegen voorlopig. Andere activiteiten van vandaag; het verder volledig lakvrij maken van het front. Vraag me af of het niet beter is dit hele ding opnieuw te bestellen, de onderkant is zoals vaak het geval is gewoon doorgeroest, maar ook op andere plaatsen is de roest door het plaatmateriaal gedrongen. Hier en daar pathchwerk is natuurlijk mogelijk, maar of het ook mooi blijft ...

Ook de regengoot maar eens aangepakt, voorlopig nog even het deel boven het rechter voorportier ontbloot. Niet doorgeroest, wel enigszins aangetast. Omdat het hele ding nog zo mooi strak langs de carrosserie loopt ga ik proberen die te behouden, desnoods met extra veel anti-roest behandeling.

Daarna werd het in de loods veel te warm om nog iets te doen ... buiten was het inmiddels 27 graden C geworden en binnen vast al veel hoger. De zaak nog even schoongemaakt en daarna in de Fertan gezet ... genoeg voor vandaag.

18. Tussenstand ...

In afwachting van een aantal hulpmiddelen, waaronder het verrijdbare karretje, kan ik even niet meer doen dan wat kleine dingen. Het onderstel moet er nog af, maar daarvoor heb ik ook mijn luchtgereedschap nodig en er is nog even geen compressor. Omdat op veel plaatsen aan de bus werkzaamheden nodig zijn ontbreekt het me af en toe even aan een zekere structuur. Waar kun je het beste beginnen en wat kan later? Dit heeft natuurlijk ook te maken met de volgorde waarin het plaatwerk vervangen moet worden. Het zou immers vervelend zijn als eenmaal gelast plaatwerk straks weer moet worden losgehaald omdat een ander onderdeel er eigenlijk achter of onder had gemoeten. In een boek van Haynes (Restoration Manual: VW Beetle and Transporter) is gelukkig iets van een rode draad te vinden. Het meeste werk moet gebeuren aan de lage delen van de carrosserie en dan kun je het beste van voor naar achteren werken; het plaatwerk achter de voorbumper, het front (de neus), de instaphoeken (doglegs), de cabinevloer, zo ongeveer in die volgorde. Het is een aanrader om de grotere plaatdelen die moeten worden vervangen eerst zoveel mogelijk tot vlak langs de gepuntlaste randen te verwijderen -het groffe werk-, dan kun je daarna met meer nauwkeurigheid de randjes die zijn achtergebleven losboren op de puntlassen om tenslotte de hobbels mooi glad te schuren. Zo ben ik maar begonnen met het weghalen van de voorrand achter de bumper (een beruchte plaats voor roest). Dat deel van de bus bestaat uit meerdere stukken plaatwerk die allemaal achter elkaar en over elkaar heen vallen.

Eerst het rechter deel lakvrij gemaakt met de schuursponsjes zodat de aanhechting goed zichtbaar is en vervolgens de doorslijpschijf erin. Hieronder het resultaat van deze kosmetische operatie ...



Inderdaad, al het plaatwerk erachter moet worden vervangen. Het lijkt een ingewikkeld stelsel van delen, maar na zorgvuldig bestuderen van een en ander zou het volgens de beide tekeningen moeten worden samengevoegd, geklopt en gepuntlast.Let ook even op het profieltje (no.3) dat zorgvuldig moet worden omgeslagen over de gezette rand van de delen 2 en 4. Verder was ik erg benieuwd naar de toestand van het front, het "gezicht" van de bus. Om dat beter te kunnen beoordelen heb ik de rest van de paar uurtjes in de loods besteed aan het lakvrij maken van dit deel. Het valt mee; er hoeft geen nieuw front op, maar het onderste deel, een strook van zo'n 10 cm moet wel worden vervangen.

Veel meer heb ik die middag niet gedaan ... er stond nog een andere afspraak op het programma ...

17. Een voorlopige inventarisatie ...

Hmmm, laatste week niet zo heel veel gedaan. Drukdrukdruk. Wel even bezig geweest met onderhandelingen voor een 1600 motor, maar dat heb ik weer laten gaan; kan later ook nog. Zondag 18 mei voor een kleine twee uur met Robin naar de loods geweest om hem met de schuursponsjes nog wat delen lak te laten verwijderen en zelf nog wat vloerdelen weg te slijpen. Inmiddels is hier dan het plaatje met de te vervangen plaatdelen (in rood aangegeven). Wat hier nog ontbreekt -omdat dat in het plaatje onzichtbaar is- is de vloer voorin de cabine.
Het lijkt veel. maar we willen het grondig doen. Het hoeft gelukkig ook niet volgende week klaar, want het is voor enige honderden Euro's aan plaatwerk.

Hier nog wat plaatjes van de klussen van afgelopen zondag:


Verder even niets te melden, hopelijk is het verrijdbare karretje gauw klaar ...

16. Zagen, slijpen en lassen

Na ruim anderhalve week weer de draad opgepakt ... weekje vakantie in de Ardennen, dus weer lekker uitgerust. Afgelopen Dinsdag en Woensdag het mes, -of beter, de slijptol- in de vloerdelen gezet en grote stukken plaat weggehaald. Zo komt het onderliggende chassis goed in beeld en is de roestschade beter te beoordelen. Met het eerder aangeschafte puntlasboortje kun je uitstekend de op de balken gemaakte puntlassen uitboren, waardoor de vloer mooi los komt. (Zie eerste foto).
Paul heeft zich met nog wat schuurwerk aan de lage carrosseriedelen bezig gehouden en heeft ook de benzinetank losgemaakt.
Flintstone-auto
Met de gaten in de vloer, zowel voor als achter de twee voorstoelen, moet je uitkijken dat de auto niet uit verband raakt doordat de stijfheid eruit gaat. Daarom heb ik strukturele onderdelen gewoon op hun plek laten zitten en ga ik later deel voor deel vervangen. Het begint steeds meer op een Flintstone auto te lijken. Met je voeten kun je nu voorin zittend de straat aanraken ...
Bij een eerdere poging om de vloer eruit te slijpen is de doorslijpschijf iets te ver in een chassisbalk terechtgekomen; door de richting waarin dat gebeurde gelukkig niet bedreigend voor de sterkte, maar wel iets om weer dicht te maken. Dat bood de gelegenheid om het lasapparaat eens uit te proberen. Eerst het materiaal goed roestvrij gemaakt met de roterende staalborstel, daarna INOX erop gespoten, 10 minuten wachten en de lastoorts eroverheen. Het resultaat: een prachtige las. Na wat slijpwerk met de lamellenschijf is de las bijna onzichtbaar.

De eerder gevolgde lascursus bij Mobylas in Bochum heeft zeker bijgedragen aan het resultaat. Lassen is fun!! Kan bijna niet wachten om de vloerdelen te gaan vervangen ...
Hoe meer zielen ...
Het wordt steeds gezelliger in de loods: Henk heeft sinds een maand ook een plek gehuurd zodat hij aan z'n T3 het nodige onderhoud kan doen. Onlangs heeft ie er een LPG tank onder gehangen zodat we het bier in de koelkast onbeperkt koel kunnen houden. Het ding is gisteren aangesloten met een koperen leiding onder de bus van de tank naar het keukentje. Hier nog wat foto's van de werkplaats ...

15. Stuur eindelijk eraf ...

Vandaag is het gelukt!! Nadat afgelopen vrijdag Martin het stuk gereedschap van mijn tekening had gemaakt -erg mooi- hebben we daar vandaag met succes het stuur mee kunnen verwijderen. Het ding paste precies, maar er was nog wel wat kokend water nodig om het stuur van de tapse stuurstang los te krijgen. Van tevoren het zaakje flink aangedraaid - er leek geen beweging in te komen - de kracht op het stuur moet enorm zijn geweest, want na het kokende water kwam het met een knal los. Goed dat de topmoer er op was gedraaid, anders hadden we een deuk in het dak gehad.
Hier is het bewuste apparaat dat ervoor nodig was ...
Afgelopen week is ook de Spijlbus-bijbel in de bus gevallen; een replica van het originele VW Transporter Workshop Manual 1963 - 1967. Eerder besteld op http://www.vwparts.net en na een ruime week in huis. Het formaat van een flink telefoonboek ... En: alle maten metrisch!!! (...Maak de verhaaltjes af en kleur de plaatjes ...)

Na het verwijderen het stuur weer losjes op de stuurstang gezet om de bus een kwartslag te kunnen draaien. Zo hebben we een vlak stuk vloer om vier assteunen te kunnen plaatsen.
Daarna vanaf de onderkant het metalen scherm voor, onder de pedalen verwijderd. Zo kunnen later het stuurhuis en de pedalen worden weggehaald.
Met het wegslijpen van de laklagen wordt ook steeds duidelijker hoe het plaatwerk aan de onderkant er aan toe is. Rondom de bus heeft de vorige eigenaar vele kilo's plamuur gebruikt om de deukjes en armoedig gelaste platen te camoufleren. Zo ook de vloeren in de laadruimte en de cabine. Vol enthousiasme, maar voorzichtig, de slijptol in delen van de vloer gezet om beter te kunnen beoordelen hoe het chassis er aan toe is.

Nu eerst een weekje vakantie en dan een hele week sleutelen ...

14. Nog wat kruimelwerk ...

Vandaag de bus van de voorste assteunen afgehaald (Donny had de truck naar voren gezet zodat ik er met de krik goed bij kon) en daarna het plaatwerk linksonder, tussen voor- en achterwiel plamuurvrij gemaakt. De vorige eigenaar heeft hier weinig aandacht aan besteed; er was wel een plaat vastgemaakt over de ronding aan de onderkant, maar die was met weinig lassen bevestigd op een niet al te goed voorbereide ondergrond. De roest heeft zich daardoor vanonder het plaatwerk kunnen voortzetten, wat hier en daar te zien was aan de opbollende verfblaasjes. Als je op het plaatwerk klopte kon je goed horen waar het metaal ophield en het plamuur begon. Om een langwerpige deuk te verbergen -vermoedelijk opgelopen door langs een paaltje te schuren- was de oneffenheid over een afstand van een halve meter met kilo's plamuur dichtgesmeerd. Van buiten moet het er ooit erg mooi uitgezien hebben, want het was erg glad uitgesmeerd en geschuurd vordat het is gespoten, maar met de jaren heeft er zich toch rotzooi onder gevormd. Met de Scotch schuurschijf toch goed voor een paar uur werk.
In de overgebleven tijd ook nog wat geschuurd aan het front, onderaan waar de druppelvormige neus eindigt, aan het plaatwerk achter de bumper, de dog-legs (de dorpels onder de voorportieren) en aan de raamlijsten. De dog-legs, zo genoemd omdat ze iets weg hebben van de achterpoot van een hond, waren aan de bovenkant bij de bevestiging aan de vloer behoorlijk doorgerot; daar moeten dus nieuwe voor besteld worden. Dat geldt ook voor het gebogen plaatwerk achter de voorbumper; een verzameling van zo'n vijf stukken plaatwerk.Tenslotte nog even nauwkeurig de maten opgenomen van de bevestiging van het stuur aan de stuurkolom zodat daarvoor een pully-trekker op maat kan worden gemaakt.Ook even de tijd genomen om de vloer van de werkplaats eens goed aan te vegen want daar was al het afgeschuurde plamuur in stofdeeltjes op terecht gekomen. Voor vertrek met Fertan de blootliggende metalen delen behandeld zodat vliegroest geen kans krijgt.
Toch al om vier uur gestopt vandaag ...

13. Diverse klussen ...

Zondag 13 april, bericht no. 13 ... als dat maar goed gaat.
Gisteren -zondag dus- eerst wezen kijken naar een T3 camper in het noorden van het land. Was de bedoeling voor komende zomer een camper aan te schaffen en die daarna weer te verkopen. Vraagprijs vond ik wat aan de hoge kant, op de foto's leek het interieur ook niet helemaal kompleet, maar hij zag er aardig uit. Voordat ik verder ging met bieden eerst een afspraak gemaakt om te komen kijken. Toen we de straat inreden zag ik het al; handgeschilderd en de witte verf was voor het gemak ook maar even over de raamrubbers heengestreken. Dan zag je de gaten niet. De achterklep was behoorlijk vergaan en toen Henk met zijn hand even onder het plaatwerk bij het achterwiel voelde vielen er al snel plakken roest onderuit. Hij prikte er zo doorheen. Het interieur; het stonk en er lag een plas water op het aanrechtje/koelkastje. Het dak lekte dus ..."Tja, het had die nacht ook zo hard geregend..!". De binnenkant was afgewerkt met goedkoop materiaal; er hingen draadjes uit het plafond en starten deed ie ook niet. Ja, er was een klein defect aan de dynamo ... die zat er namelijk helemaal niet in. Binnen vijf minuten waren we weer weg.

Later die dag nog naar de loods geweest en geprobeerd om het stuur er af te halen. Ik had van Johan twee pulley-trekkers kunnen lenen, maar geen van beiden pasten om het stuur heen; jammer.
Gelukkig had ik afgelopen vrijdag een lasapparaat kunnen kopen voor een aantrekkelijke prijs, dus met een klein beetje moeite is er wellicht zelf nog iets te fabrieken. Omdat ik nu toch in de loods was heb ik maar even de schuurschijven op de boormachine gezet om hier en daar de oude lak- en plamuurlagen te gaan verwijderen. Inmiddels heb ik van de hele plaat onder aan de linker zijkant de aanhechting bloot liggen. Hoe verder ik naar achteren werkte hoe dikker de plamuurlaag over de lasnaad bleek; op zijn dikst ruim 0,5 cm. Helaas had ik die dag geen CF-kaart in mijn camera, dus deze keer geen foto's; ook niet die mijn vader heeft gemaakt terwijl ik aan het schuren was. Dan maar mijn schetsje van de stuurbevestiging erbij geplaatst, dan valt er toch nog wat te zien. Volgende keer beter ...


Voor de rest rondom huis bezig geweest om het hefdakje (de poptop) een beetje op orde te krijgen. Het lelijke plastic klapraampje eruit gehaald; zat met meer dan vijftig verroeste schroeven in een slordig uitgezaagd gat gemonteerd. Om lekken te voorkomen was door de vorige eigenaar stevig de kitspuit gehanteerd. Binnenkort maar eens kijken naar een fiberglas reparatiekitje.



Volgende keer ... tja wat eigenlijk?? Het wachten is op het verrijdbare karretje, dan pas kan het onderstel er onderuit.

12. Voorportieren ...

Afgelopen zondag, 6 april 2008, met Henk naar de loods geweest om de motor op te halen. Deze zou thuis in het tuinhuisje worden ondergebracht, zodat ik de avonden doordeweeks ook wat kon doen zonder steeds naar de loods heen en weer te hoeven. Bovendien gingen we een nieuwe poging wagen om de voorportieren te verwijderen. De WD-40 zou zijn werk moeten hebben gedaan en na een week zouden de schroeven wel in beweging moeten komen. De voorportieren zitten op drie plaatsen vast;
-het bovenscharnier, met vier schroeven aan de A-stijl,
-de tegenhouder, met een busje aan een scharnierhelft,
-het onderscharnier, eveneens met vier schroeven aan de A-stijl.

Met weinig moeite lieten de schroeven van het bovenscharnier (rechts)zich losmaken en hetzelfde kon worden gezegd van het linkerportier. Van de vier schroeven gingen er twee vrij makkelijk, maar voor de laatste twee moest wat meer geweld worden toegepast. Een forse Philips bit (no.5) in een dopsleutel die aan een hefboom was bevestigd klaarde de klus. Henk zette zijn voet tegen de dop-met-bit en ik gaf wat rukjes aan de hefboom. Eindelijk begon er beweging in te komen. Nadat alle schroeven losjes waren aangezet, eerst het busje uit de tegenhouder verwijderd. Het loont niet de moeite om de hele tegenhouder te verwijderen, veel simpeler is het om het busje (of pennetje) uit het scharnier te halen, nadat je het minuscule C-ringetje (NIET KWIJTRAKEN) aan de onderkant van het pennetje hebt verwijderd en de zaak zo los te maken. (Zie afbeelding). Daarna het onderste scharnier helemaal losgemaakt, terwijl de deur door Henk in positie werd gehouden. Even later het bovenscharnier losgemaakt en de deur was los!!

De kabel van de snelheidsmeter was nog steeds een probleem. Er bleek met geen tangetje tussen te komen om het C-ringetje dat de kabelhuls in het linkervoorwiel vasthoudt te verwijderen. Omdat we toch verder moesten besloten om de kabel maar in z'n geheel door te knippen. (Kun je toch weer nieuw aanschaffen...heb ze al gezien voor $10,-) Even later ook de snelheidsmeter eruit gehaald, wel goed noteren welke kleuren kabeltjes er allemaal aangesloten zaten! Daarna was ook het contactslot goed te bereiken.

Toen alle deuren eruit waren hebben we ook nog maar even de achterklep van de scharnier gehaald, dat ging in een handomdraai. Motor, beide voorportieren en achterklep mee naar huis genomen voor de nodige uurtjes thuisvlijt.
Het begint allemaal steeds kaler te worden ...
Volgende keer ... stuur en stuurhuis verwijderen.