Terug in Arnhem zou Henk na het uitladen zijn bus gaan omruilen voor de Ford, waaraan nieuwe spatbordranden moesten worden gelast. Terwijl hij weg was heb ik de gelegenheid genomen om de bus op de trolley te krikken. Eerst de voorkant zo hoog mogelijk opgekrikt, assteunen eronder, daarna de achterkant omhoog en vervolgens het karretje eronder gemanouvreerd. Na wat voorzichtig passen en meten -de chassisbalken moesten precies in de groeven van de houten dwarsbalkjes komen te liggen- het hele ding langzaam op zijn plaats laten zakken. Nadat de bus op zijn plek lag heb ik de kriksteunen er weer onderuit gehaald. Hij ligt erop!! Het is nu net een heel groot winkelwagentje, zo makkelijk is ie nu te draaien en te verplaatsen. En de werkhoogte: ideaal!! Ik kan overal goed bij ...
Voordat Henk terug was had ik de wielen er al af!! Gelukkig had ik de wielbouten na eerdere zware beproevingen om ze los te krijgen in juli (zie blog nr. 22: toen nog in Babberich) al goed ingevet met kopervet en ze destijds met de hand vastgedraaid. Nu gingen ze dan ook in een handomdraai los. 
Met de slagsleutel van HotRod was het losslaan van de kroonmoeren van de achteras ook een peuleschil; binnen vijf minuten had ik aan weerskanten de remtrommels er af. Aan de voorkant ligt dat toch wat lastiger: hier zitten twee moeren met een borgplaatje klemvast gedraaid. Dat is leuk voor een volgende keer.
Henk was inmiddels met de Ford aangekomen dus we konden aan de slag met wat laswerk.
Apparaat klaargezet, spatbordranden vastgeklemd; aan de slag. Na een kleine anderhalf uur zaten beide spatbordranden erop. Helaas kwam ik er wat te laat achter dat de knop van het lasapparaat niet op 1, maar op 3 stond. De onderkant van de draaiknop stond op 1 en niet de punt (180 graden gedraaid dus) ... Vandaar dat het hier en daar wat sputterde. En ik maar denken dat ie op de laagste stand stond. Balen. Uiteindelijk is het er toch allemaal goed op gekomen. (Zie foto's)
Saturday, Oct 25th, we took our last belongings from the barn, the folding bed (z-bed), wallcloset and garage-jack, and closed the door behind us for the last time. It was the last weekend in October, so many tennants were there at the same time, gathering their last bits.
Back in Arnhem Henk was going to change his bus for the little Ford Fiesta at home so that the new wheelfenders could be welded in. In the meantime I decided to try and lift the bus onto its trolley, so that the wheels could be removed. I placed the jack under the front axle and lifted the bus half a meter to place jack-stands under it. Moved the jack to the rear and did the same. The height was sufficient to manouvre the trolley under the bus and bit by bit it came into place, carefully adjusting the rolling trolley to have the chassis beams of the bus fit into the grooves which were cut out in the wooden bars on top of the trolley. I lowered the bus slowly and within minutes it was perfectly positioned on the trolley. Removed the jack-stands and now the whole thing was as driveable as a shopping-cart. It is the ideal working height; I can reach everything with very little effort. Before Henk returned I had already removed all four wheels; thanks to my earlier efforts, back in july (see blog no. 22), when I spent a whole morning trying to get the wheelbolts loosened, I could get them off easily now. The big hammer-wrench I bought at HotRod's made removing the big wheelnuts at the rear a piece of cake; within five minutes I had the drum-brakes at both rear wheels removed. (The drum-breakes at the front proved to be a little harder to remove, being tighted with two counter-turned nuts at both ends).
A little later, Henk arrived in the Fiesta, so we could start welding. He had prepared the sheet-metal for welding; punched holes in them and prepared them with InOx spray. An hour and a half later, both fenders were welded and it was at that time that I found out that the welder was set too high (position 3 instead of 1, which is normal for sheet metal). So that's why the welding spattered!!. I was convinced that the knob was at its lowest position (reading "1"), but it was turned 180 degrees further, giving the wrong impression. I regretted my mistake, but the finishing of the fenders made the whole appearance look well.
