10. Meer Strippen ...

Zondag 17 maart

Ben bijna bij met het blog, had een hoop tijd in te halen. Deze zondag alweer wat verder gekomen met strippen, mede dankzij Paul. Stoelen zijn er nu uit; die kunnen op marktplaats. Veel te modern voor deze bus, pasten niet echt op hun plek zodat de vorige eigenaar met enig geweld het plaatstaal onder de bestuurderszitplaats een tikje naar beneden geramd heeft om niet met z'n knieën tegen het stuur gedrukt te worden door de dikkere zitting. Gelukkig zijn de originele stoelen er ook nog, al moet daar beslist nieuwe bekleding op. Of je moet gewoon op de schimmel willen zitten. Bus begint steeds kaler te worden, heb 'm nu met de achteras op kriksteunen gezet zodat ik beter bij de onderkant terecht kan. Achterbumper, motorklep en metalen plaat bij de motor verwijderd zodat volgende keer de motor eruit kan. Nu ook al het rubber uit de deurstijlen weggetrokken en gekrabd en eindelijk het plaatje met M-code gevonden, achter de zitting van de passagiersstoel. Die stoel was voor een deel ook nog vastgelast aan het onderliggende metaal, zodat de slijptol eraan te pas moest komen. Ook alle verlichting is er nu af; koplampen, richtingaanwijzers, achterlicht (een was er al uit) en de binnen verlichting.

De roestplekken die nu tevoorschijn zijn gekomen (alleen bij de voorruiten is het ernstig...) bewerkt met Fertan, om dat proces voorlopig tot staan te brengen. Tenslotte ook nog de spiegel, zonnekleppen en camping-stekkerdoos (achter) verwijderd.
Hier nog wat foto's van een steeds kaler wordende bus ...

Volgende keer ... voorbumper en motor???

9. Strippen ...

Zondag 9 maart.

De bus staat nu een week in de loods ... droog. Vandaag om 11:00 met Henk naar de loods gereden om de ruimte te laten zien (hij zou er misschien ook gebruik van gaan maken voor klussen aan zijn bus...). Henk heeft meteen een plaats geregeld, het is immers een prima plek, volop ruimte en er is electriciteit en een brug.

Gisteren al begonnen met het verwijderen van de ruiten en kwam ook de andere plaatshouder met zijn Datsun 260Z op de oplegger aangereden. Eerst de voorruiten eruit, daar komen toch safari's voor in de plaats en er was van het raamrubber toch al bijna niets meer over. De roest die ik onder de voorruiten vermoedde was er inderdaad. Hier moeten nieuwe plaatjes worden ingelast ...Daarna de zijruiten eruit, eerst het ruitje achter de transportdeuren, gewoon het mes in het rubber en dan voorzichtig eruit tillen. Met een watervaste stift op het glas aangegeven waar de ruiten vandaan kwamen en daarna de louvre raampjes eruit geschroefd. Opmerkelijk genoeg was het staal onder de louvres nog helemaal intact!! Nu kon het hele interieur eruit, eerst de vloer, omdat ik erg benieuwd was naar de conditie van de ondervloer. Afgezien van een paar gaten was ook de golfplaten bodem redelijk intact. De grootste ellende bevond zich klaarblijkelijk slechts tot ongeveer kniehoogte aan het koetswerk. De hoofdliggers waren nog in orde, maar hier en daar waren er wat rotte plekken aan de dorpels. Er begon zich al een lijstje met te bestellen onderdelen in mijn hoofd te vormen.

Even later de houten paneeltjes langs de wanden verwijderd en ook hier was het plaatstaal nog zo goed als nieuw, werkelijk helemaal vlak en nog in de originele fabriekskleur. Veel beter dan de vochtige triplex paneeltjes deden vermoeden. Achter het hout zaten overal rechthoekige stukken glaswol; geluiddempend en isolerend, maar waar je hopeloos gekriebel in je handen aan overhoudt na het verwijderen. Hier een stuk vloer en wat er onder de paneeltjes vandaan kwam (een paneeltje zit nog op z'n plek) ...Nu was het uitklapdakje aan de beurt, de poptop. Na verwijdering van de plafondplaten kwam een beukenhouten frame tevoorschijn, waarin ook het canvas van het dakje was vastgemaakt. Het doek was zo gaar dat het al uit elkaar viel als je er naar wees. (Wofsburg West maakt ze toch nieuw, dus deze heb ik maar gewoon in flarden eruit gescheurd, was toch geen eer meer aan te behalen). Wel eerst overal foto's van maken om vast te leggen hoe het een en ander in elkaar zat. Onder een kunststof plint was een tweede -dunnere- plint zichtbaar en die was met honderden nietjes in het beukenhouten frame vastgeschoten.

Er kwam steeds meer metaal zichtbaar en dat was allemaal in prima conditie. Uiteindelijk ook het frame van het dakje eraf gehaald en met de andere camper mee naar huis genomen; kon ik daar in alle rust het glasvezel van het dakje herstellen. Het lelijke plastic raampje gaat er gewoon uit, hoort er niet in en ventilatie hebben we toch genoeg.

Die zondag afgesloten met nog een poging om de voordeuren eruit te krijgen. Niet gelukt, boel zat te vast en dat moet toch wat voorzichtiger worden aangepakt. Zo ver zijn we die dag gekomen (zie onderste foto).



Nog even een plaatje met T1 en T3 bij elkaar.

8. Naar de loods ...

Zondagmorgen 2 maart, om kwart over tien bij Hans, in afwachting van Don met de auto-ambulance. Het waaide behoorlijk. (... ik zag in m'n nachtmerrie al de truck mét bus omwaaien, zo de greppel in...) . Een uur later reed de truck aan de overkant voorbij, snel even gebeld dat ie verkeerd reed en binnen een paar minuten stond ie voor de deur.

Sleutels gepakt om de bus te starten en dan zou ik 'm er zo op rijden. Na het omdraaien van de sleutel bleef het angstvallig stil. ... we waren weer terug bij af. De motor wilde niet aanslaan. Nog een paar pogingen, maar afgezien van een paar lampjes die oplichtten gebeurde er niets. Goed dat de lier op Don's truck inmiddels was gerepareerd, anders was ie voor niets gekomen. Bij het omleggen van de lierkabel heb ik deze keer goed gekeken of er niets tussen de kabel bekneld raakte. Een goed kwartier later was de zaak stevig vastgezet en konden we op weg naar de loods. Onderweg nog de volgende foto's gemaakt.

Middachtensingel, Arnhem

A12 bij Duiven

... voor het eerst de poptop open!!

7. Op de brug ...

Eindelijk is het dan zover ... op 1 maart werd ik om half elf 's morgens gebeld met de mededeling dat ie op de brug stond. Meteen erheen gereden met alle deur- en contactsleutels en met de camera. Hij was niet doorgerot, maar er was door de vorige eigenaar wel het nodige aan verlast. Zo zaten er metalen plaatjes over een deel van de oorspronkelijke dwarsbalken en kriksteunen gelast. De onderliggende -en verroeste- restanten waren gewoon op hun plaats blijven zitten. Dat moest er allemaal af. Verder was de stuurdemper verbogen, kennelijk door bij het aanslepen de sleepkabel om zowel de vooras als de achterliggende demper te leggen. Het ding is van de voorkant niet te zien, dus een vergissing is snel gemaakt. De koppeling van de stuurhuisarm met het balhoofd zat zo los dat ie bij het draaien aan het stuur omhoog kwam. Dit verklaart de ruime stuurspeling. Onder de ingelaste bodem bij de twee voorstoelen zat ook nog een stuk oorspronkelijke verroeste bodemplaat.
Dit alles deed mij ertoe besluiten om fase 1 over te slaan (niet alvast dit jaar ermee op vakantie) en maar meteen met de algehele restauratie te beginnen. De motor liep, al moest de accu wel weer worden bijgeladen, maar ik kon hem in ieder geval op eigen kracht bij de garage wegrijden en voor transport klaarzetten op de oprit bij Hans. Dezelfde middag nog transport geregeld, zodat ie op zondag 2 maart naar de loods kon.